Cebulica - Scilla
Cebulica wykształca 2-4 równowąskie liście, kwiaty ma dzwonkowate, zebrane w grona, niebieskie, białe, różowe, a nawet purpurowe. Okres przypada na wczesną wiosnę, a czasem na jesień. W uprawie spotyka się kilka gatunków:
Cebulica dwulistna - wyrasta do wysokości 20-30 cm. Liście ma wąskie, luźne, po dwa przy każdej roślinie. Cebulki są białe o średnicy do 2 cm. Kwiaty również duże, gwiaździste, najczęściej niebieskie, zebrane w grona po 2-10 kwiatów w kwiatostanie. Wysokość kwiatostanu najczęściej dochodzi do 20 cm. Kwitną w marcu kwietniu.
Cebulica hiszpańska — występuje w katalogach pod nazwą Scilla campanulata. Osiąga wysokość 30 cm. Cebule wykształca dość duże - do 7 cm średnicy, podobne do cebul hiacyntów. Liście podłużne, spiczasto zakończone, podobne liści hiacyntów.
Kwiaty ma dzwonkowate, zwieszające się, zebrane w grona, w których wiją się 10-15 kwiatów. Wyhodowano dużo odmian o rozmaitym zabarwieniu kwiatów: mogą one być niebieskie w różnych odcieniach różowe i białe. Różnią się też liczbą kwiatów w gronach. Kwitną w maju i w czerwcu. Cebulica syberyjska - jest rośliną niewielką; wyrasta do wysokości 10-20 Kwiaty jej, w kształcie dzwonków (po 1-3 w kwiatostanie), zwiększają się pędzle. Kwitną w marcu, najczęściej mają barwę intensywnie niebieską, rzadziej białą. Jest najwytrzymalsza na mróz.
Cebulice mogą rosnąć na każdej glebie, jednakże wiosną gleba powinna wilgotna, natomiast jesienią i w zimie umiarkowanie sucha. Rosną dobrze zarówno w pełnym słońcu, jak i na stanowisku północnym. Cebule sadzi się w sierpniu, wrześniu na głębokości 6-10 cm. zależnie od wielkości. Aby uniknąć wysuszenia, cebule do rozmnażania powinno się wykopywać tuż przed sadzeniem lub też przechowywać w wilgotnych trocinach torfie czy mchu. Również przy przesyłaniu powinno się zabezpieczyć przed nadmiernym wysuszeniem, umieszczając cebulki w opakowaniach wypełnionych wilgotnym miałem torfowym, trocinami lub mchem. W czasie bardzo ostrych zim powinno się posadzone cebulki dodatkowo przykryć liśćmi. Jeżeli rośliny znajdują się w miejscu zadrzewionym, to opadłe jesienią liście są wystarczającym przykryciem. Cebulicę najczęściej rozmnaża się przez siew nasion.
Niekiedy nasiona same się rozsiewają, dlatego chcąc pokierować rozmnażaniem należy dokładnie dopilnować, aby dojrzewające nasiona nie wysypały się. Nasiona wysiewa się jesienią w rzędach co 10 cm, następnie przysypuje się ziemią próchniczną i piaskiem. W okresie wschodów trzeba pilnować, aby nie przesuszyć roślin. Wymagają wilgotnej gleby, a jeżeli zależy nam na uzyskaniu dużych cebul należy pamiętać o zasilaniu dobrze przefermentowaną gnojówką rozcieńczoną w stosunku l : 5 lub l : 10. Czynność tę należy powtórzyć dwukrotnie, pierwszy raz przed kwitnieniem, drugi raz po zakończeniu kwitnienia. Po dwóch latach od wzejścia otrzymuje się kwitnące rośliny. Cebulicę można również rozmnażać z cebulek przybyszowych. Po zaschnięciu liści cebulki wykopuje się, oddziela cebulki przybyszowe, a następnie przechowuje się w torfie, ziemi próchnicznej lub w mchu. a w sierpniu sadzi się na przygotowane zagony. Cebulica ze względu na różnorodność gatunków może mieć różne zastosowanie. Niskie rośliny nadają się do ogródków skalnych, wyższe można sadzić na rabatach bylinowych.
Sprzedaż cebulek kwiatowych https://sklep-nasiona.pl/cebulki-i-sadzonki/