Kwiaty cebulkowe

Hiacynt wschodni - Hyacinthus orientalis

Hiacynt jest to wyjątkowa roślina wczesnej wiosny. Bardzo efektownie wygląda zarówno w ogródku skalnym, jak i na rabacie, jeśli posadzi się grupami po 3 — 5 sztuk tej samej odmiany lub przynajmniej tego samego koloru. Hiacynt można również sadzić w naczyniach ceramicznych, nadaje się także na kwiat cięty.

Hiacynt hiacynty

Wymagania i zasady uprawy są takie same jak tulipanów: gleba powinna być dość lekka, stanowisko słoneczne; sadzi się w październiku, ale zakwitają już w kwietniu. Cebule umieszcza się na głębokość 18 — 25 cm zależnie od właściwości gleby. Znane są dwa sposoby uprawy: bez wyjmowania i z wyjmowaniem cebul.

W pierwszym wypadku po przekwitnięciu pozostawia się cebule w ziemi i wtedy rośliny zakwitają w przyszłym roku, ale kwiaty mają mniejsze. Kwitną też w następnych 4 — 5 latach, ale kwiaty są coraz mniejsze i w końcu przestają się ukazywać. Aby otrzymać corocznie duże kwiaty, trzeba zapewnić bardzo wysoki poziom nawożenia, co pozwoli cebulom uzupełnić składniki pokarmowe, zużyte w czasie kwitnienia.

Drugi sposób uprawy polega na wykopywaniu cebul każdego roku po kwitnieniu; cebule oczyszcza się, podsusza, przechowuje tak samo jak cebule tulipanów i sadzi jesienią tego samego roku. Ale i przy uprawie tym sposobem obfitość kwiatów, intensywność barw i czas trwania kwitnienia zależą od nawożenia. Jedyną korzyścią tego systemu jest to, że można cebule przenieść w inne miejsce. H. amethystinus (syn. Brimeura amethystind) jest rośliną wysokości 25 cm, o wąskich wydłużonych liściach i cylindrycznych kwiatach koloru porcelanowo-niebieskiego. Jest to jedna z najładniejszych roślin cebulowych, która zakwita w pierwszych dniach wiosny (marzec do kwietnia). Istnieje też forma biała, rosnąca dziko w Pirenejach.


Sprzedaż cebulek hiacyntów https://sklep.swiatkwiatow.pl/hiacynty/

Inne ciekawe opisy uprawy i pielęgnacji:

encyklopedia roślin